Van kluizenarij tot klooster tot statige woning. Voor LZB tekent aNNo een vervolg aan een verhaal met een rijke geschiedenis. Historische keuzes vormen een nieuw canvas, een herdachte interpretatie van het bestaande. En dat op een fabelachtige locatie aan de rand van het Zoniënwoud.

Toevluchtsoord in het bos

LZB ademt geschiedenis. Het ligt aan de rand van het Zoniënwoud, midden in een waardevol beschermd historisch landschap. In de veertiende eeuw als kluizenarij ontdekt door Egidius van Breedeyck die er een augustijnenpriorij stichtte. Door de eeuwen heen blijft het klooster een belangrijke religieuze en culturele rol spelen. Schrijvers en kopiisten vinden hun weg naar dit oord. Vanaf de achttiende eeuw verliest het klooster haar vooraanstaande functie en wordt het zelfs voor een groot deel gesloopt. In de negentiende eeuw verschijnen de eerste contouren van wat nu het landhuis is. Volgens de literatuur werd het kasteel opgetrokken uit recuperatiemateriaal. Upcycling avant la lettre. Vanaf 1917 krijgt het grondplan van het landhuis definitief vorm. Opvallend is de wintertuin die de volledige noordgevel bedekt.

Consequent renoveren

Voor de renovatie van dit landhuis vertrouwt de bouwheer volledig op aNNo. We krijgen carte blanche. De rijke geschiedenis vormt zoals altijd het canvas waartegen we ons ontwerp zullen aftekenen. De verschillende sferen die er in en rond het landhuis hangen, versterken we door gerichte ingrepen. Wat opvalt in historische foto’s is het accent op de noordgevel. Deze krijgt de allure van een voorgevel. Wat ook logisch is omdat het aan fysieke hoofdweg ligt. We besluiten daarom de ingang te verleggen van zuid- naar noordkant. De wintertuin verhuist naar de zuidkant van het huis. Deze nieuwe indeling is de start van een nieuw coherent verhaal. De totaalervaring van het huis wordt versterkt doordat je gradueel, kamer voor kamer het huis ontdekt.

Nieuw bewonersparcours

De herdachte tuinkamer speelt een centrale rol en verbindt de ruimtes op de begane grond. Het verdiept terras zorgt voor rechtstreeks zonlicht in de kelder, waardoor het aangenaam zwemmen is in het binnenzwembad.

Door de andere indeling ontstaat er een nieuw bewonersparcours, geïnspireerd op huidige zichten en opeenvolging van kamers. 

En dat is nog niet alles. Om de allure van het landhuis extra in de verf te zetten, krijgt de traphal een upgrade tot centrale kamer. Een nieuwe spil die alle leefruimtes rondom verbindt. 

De eerste verdieping biedt ruimte aan de masterbedroom, dressing en twee badkamers. Via de overloop en badkamer krijg je nu toegang tot het terras. dat zich op het dak van de wintertuin bevindt.

De zolderverdieping herbergt drie gastenkamers met elk een badkamer. Het typerende geborgen gevoel onder eiken spanten behouden we maximaal. In de centrale ruimte plaatsen we een dakkapel die zicht biedt over heel de omgeving. De woning is opnieuw een refuge in het midden van het bos. En zo is de cirkel rond.